عنوان اصلی لاتین : Impact toughness of high strength low alloy TMT reinforcement ribbed bar
عنوان اصلی فارسی مقاله: چغرمگی ضربه ای بار شیاردار تقویت کننده تی ام تی کم آلیاژ پراستحکام.
مرتبط با رشته های : مهندسی مواد
نوع فایل ترجمه : ورد آفیس(که دارای امکان ویرایش می باشد)
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 7 صفحه
کلمات کلیدی مربوطه با این مقاله: چغرمگی ضربه ای Charpy، ریبار TMT، فسفروس، اتقال انعطاف پذیر – شکننده، تفکیک مرزدانه
برای دریافت رایگان نسخه انگلیسی این مقاله اینجا کلیک نمایید
_______________________________________
جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید
بخشی از ترجمه:
چغرمگی
ضربه ای شکاف V شکل Charpy ریبارهای TMT با تنش سلیم 600Mpa دارای
آلیاژهای مس، فسفروس، کروم و موسیبرون ارزیابی شده است. نمونه های Charpy
زیراندازه (Subsize) از ریباری که لبه مارتنزیت را دست نخورده و سالم نگه
می دارد ماشین کاری شد. ریبار مس – فسفروس چغرمگی 35J در دمای اتاق را نشان
داد. چغرمگی ریبارهای مس – thermex و مس – کروم 25J بود. چغرمگی پاین
فولاد فسفروس به استحکام بخشی محلول جامد و تفکیک فسفروس به gra در مرزها
نسبت داده می شود. به دلیل مقاومت خوردگی برتر، ریبار TMT مس – فسفروس به
عنوان ماده کاندید در بخش ساخت و ساز به شمار می رود.
مقدمه:
آزمون ضربه Charpy
جهت
ارزشیابی چغرمگی ضربه ای از مواد تولید شده. با مقیاس صنعتی (mass –
produced) مثل پلیت کاری، چکش کاری، محصول بار، سازه جوش خورده و غیره مورد
استفاده قرار می گیرد. استاندارد ASTM (1990 ASTM) E23، سایر استانداردهای
بین المللی و استاندارد هندی (BIS 1998) ISI757 رویه آماده سازی نمونه و
آزمون ضربه پاندولی مواد فنری را تشریح می کنند. این آزمون برای انتخاب و
گزینش مواد، کنترل کیفیت و به عنوان ابزار پیگیری تکامل شکنندگی بسیار با
ارزش است. از مزایای آزمون Charpy این است که شیوه آزمونی سریع است که
سرمایه گذاری کمی را می طلبد. اندازه نمونه های آزمون کوچک است و ماشین
کاری آن ها راحت تر است. از داده های آزمون Charpy می توان در پیش بینی
عملکرد ماده در وضعیت کار و تعمیر استفاده کرد. این شیوه باعث تولید مجدد و
تکثیر انتقال انعطاف پذیری به شکنندگی فولاد در حدود همان دمای که در
ساختارهای مهندسی مشاهده می گردد، می شود. از نظر دانشمندان علوم هسته ای
این شیوه در مطالعه آسیب مربوط به پرتوافکنی بسیار مفید و باارزش است
جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید
بخشی از مقاله انگلیسی
quenching in the thermex unit a layer of lath martensite is
formed (figure 7b) when Ms temperature is reached
(Suzuki et al 2001). The martensite has high dislocation
density (1014
–1015 lines/m2
) (Tsuchiyama et al 2001).
Martensite being a supersaturated solution of carbon in
a-iron is highly unstable. As the rebar emerges out of the
thermex unit the rim temperature rises rapidly due to
transfer of heat energy from the core and the martensite
decomposes primarily to ferrite and carbide (figure 7c)
lowering the dislocation density (Honeycombe 1981;
Krauss 1995). The core which was austenitic on leaving the
thermex unit got transformed to ferrite–pearlite (figures 1
and 7c) or a mixed structure of polygonal ferrite, acicular
ferrite, lower bainite/upper bainite and fine pearlite
depending on the temperature profile after quenching and
chemical composition
