عنوان اصلی لاتین : Exploring the Mechanical Properties of Spot Welded Dissimilar Joints for Stainless and Galvanized Steels
عنوان اصلی فارسی مقاله: بررسی خواص مکانیکی اتصالات غیرمشابه خال جوشی فولادهای ضد زنگ و گالوانیزه.
مرتبط با رشته های : مکانیک - جوشکاری
نوع فایل ترجمه : ورد آفیس(که دارای امکان ویرایش می باشد)
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 21 صفحه
کلمات کلیدی مربوطه با این مقاله: جوشکاری خال جوش، اتصالات فلز غیرمشابه، فولاد ضدزنگ، فولاد زنگ پذیر، اتصالات جوش خوردۀ خال جوش
برای دریافت رایگان نسخه انگلیسی این مقاله اینجا کلیک نمایید
_______________________________________
جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید
بخشی از ترجمه:
قابلیت
جوش خوردگی خال جوش اتصالات فلزی غیرمشابه بین فولادهای ضدزنگ و فولادهای
زنگ بررسی شد. هدف از این مطالعه تعیین پارامترهای خال جوش اتصالات فلزی
غیرمشابه و تعیین ویژگی خواص مکانیکی اتصالات بود. بررسی های متالورژیکی،
اندازه گیرهای ریزسختی ، آزمایشات پوسته شدن، آزمایشات برش لبه روی لبه،
آزمایشات کشش عرضی، و آزمایشات ترک خوردگی تنشی انجام شد.
مشخص
شد که در اتصالات فلزی غیرمشابه بین فولاد ضدزنگ و فولاد زنگ پذیر، بار ترک
نمونه های تنش عرضی تقریبا 72-78% نمونه های برش لبه رو لبه بود. تکه فلز
جوش اتصالات فلزی غیرمشابه کاملا مارتنزیت بود. اما به اندازۀ کافی نرم و
شکل بود که نوع شکست در هر دو آزمایش تنش عرضی و برش لبه روی لبه، شکست
توپ وار باشد. در مورد آزمایش خستگی خوردگی، اتصالات جوش خوردۀ خال جوش،
سطوح مختلف استحکام مواد پایه بر استحکام خستگی خوردگی هیچ تأثیری نداشت.
اما بر ضخامت ورق فلزی تأثیر بسزایی داشت. استحکام نمونه جوش خوردۀ خال جوش
با افزایش ضخامت ورقۀ فلزی افزاش یافت. پوشش الکتریکی نمونه های آزمون بر
خواص خستگی خوردگی اتصالات جوش خوردۀ خال جوش تأثیر نداشت. آزمایشات ترک
خوردگی تنشی نشان داد که اتصالات فلزی غیر مشابه فولاد ضدزنگ EN 1. 4318 و
فولاد زنگ پذیر روی اندود ZStE260BH نسبت به شکنندگی هیدروژن در محلول
کلرید سدیم در دمای 3. 5% اتاق حساس هستند. کراکینگ یا ترک خوردگی قابل
قیاس در اتصالات فولاد ضدزنگ در هنگام پیوند کووالانسی به روی نیز مشاهده
شد. دلیل شکنندگ هیدروژن جوشهای فلزی غیرمشابه این است که قطعۀ فلزی جوش
کاملا مارتنزیت است و پتانسیل خوردگی به دلیل روکش کاری روی کم است.
جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید
قسمتی از مقاله انگلیسی
Nordberg (Ref. 7) has used a “line
load” method when fatigue data of spot
welded joints of dissimilar sheet thickness
has been analyzed. In most of the
fatigue studies, the fatigue strength is
given in terms of the net-section stress.
This is also the case for butt joints of
continuous joining methods, but there
seems to be no general rule for the spot
welded joints. Some studies give total
load and define the number of spot
welds; others report the strength as the
net-section stress of the specimen. Some
studies report strength as the corresponding
shear stress on the spot weld.
To be able to compare the mechanical
properties of different joining methods,
the strength of the joints is given both as
the load range and as the “line load.” By
using “line load,” it is possible to compare
continuous joining methods such as
laser welding with discontinuous methods
like spot welding. Line load is the
load divided by the width of the joint,
and the width of the joint, e, is calculated
